Wiele faktów przemawia za hipotezą głoszącą, iż piramida powstała jeszcze przed panowaniem tego władcy, pochodzi ona z zupełnie innej epoki. Nawet egiptolodzy nie potwierdzają informacji, jakoby powstała ona dokładnie za panowania faraona IV dynastii. Na jakiej więc podstawie uznaje się, że jest to piramida Cheopsa? Otóż, nie ma konkretnych dowodów. W całej piramidzie nie znaleziono żadnych hieroglifów. Jest to dziwne, bo chyba faraon, który postawił tak wielką budowle, chciałby uwiecznić swoje imię dla potomnych.

Historia z piramidą Cheopsa opiera się na odkryciu dokonanym w 1837 r. przez Howarda Vysea. W piramidzie znalazł kartusze z wypisanym imieniem "Chufu". Świadczyłoby to, że piramidę zbudowano za panowania Cheopsa, lecz gdyby dokładniej przyjrzeć się dowodom... Napis ten został prawdopodobnie sfałszowany przez samego Vysea, pragnącego rozgłosu. Stwierdzono, że napis zawiera znaki, które za panowania tego faraona jeszcze nie istniały. Drugim dowodem na fałszerstwo napisu jest błąd ortograficzny. Przy malowaniu go fałszerzom za wzór posłużyła książka pt. "Materia hieroglyphica" Johna Gardnera Wilkinsonam, którzy nie wiedzieli, że w podręczniku imię Chufu jest napisane z błędem. Powstanie napisu w trakcie budowy piramidy było fizycznie niemożliwe. "Komory odciążające" zostały otwarte dopiero, gdy odkrywcy posłużyli się materiałem wybuchowym. Napis mógł zatem powstać jedynie po otwarciu tego pomieszczenia.

Istnieje jeszcze jeden dowód przemawiający za inną datą powstania piramidy. W roku 1850 Jean-Pierre Mariette wykopał w pobliżu piramidy stellę, pobudowaną dla uczczenia prac nad świątynią Izydy. Z umieszczonego na niej tekstu możemy dowiedzieć się, że piramida już stała, podczas gdy Cheops budował ową świątynię "...wzniósł on dom Izydy, Pani piramidy, obok domu Sfinksa". Obala to jednocześnie mit, jakoby Sfinks przedstawiał oblicze faraona. W takim razie nie wiemy kto, kiedy i w jakim celu stworzył tę konstrukcję.

Piramidy były grobowcami władców lub ludzi niezwykle zamożnych. Kompleks w Gizie stanowi wyjątek. Owszem, we wszystkich piramidach znajdowały się sarkofagi, lecz zawsze były puste i zaplombowane. (Jeżeli przyjmiemy, że zostały złupione przez rabusiów, to dlaczego zastały zaplombowane?) Nie znaleziono ani ciała faraona, ani niczego co wskazywałoby, iż budowla ta miałaby służyć kiedykolwiek za grobowiec.

Można zwrócić uwagę na samą konstrukcję piramidy. Największą i najdoskonalszą pod każdym względem jest piramida Cheopsa. Czy następne nie powinny być lepsze od pierwowzoru? Może piramida ta nie jest wytworem pracy rąk ludzkich, a pozostałe są jedynie próbami naśladowania niedoścignionych?

Przeglądając zapiski z okresu starożytnego Egiptu, nie znajdziemy dokumentów opisujących pracę nad takim obiektem, a przecież tak wielkie przedsięwzięcie powinno być opisane. Jedyne wzmianki to zapiski Heroda. W 450 roku p.n.e. podróżował on po Egipcie, wypytują kapłanów o tajemnicę skrywaną przez wielką piramidę. Według nich, piramida powstała ok. 4500 roku p.n.e., pracę budowlane trwały 20 lat, a uczestniczyło w nich ponad 100 tys. niewolników. Dane te w późniejszym okresie powielane były przez kolejnych historyków.

Dla odwzorowania rozmachu budowli można podać ilość materiału zużytego w pierwszych osiemdziesięciu latach IV dynastii. Ilość budulca przeznaczonego na różne budowle wyniosła ok. 8 974 000 mkw. Na ten wynik składa się zbudowanie piramid: Snorfu, Cheopsa, Mykerinosa, Chefrena. W ciągu 80 lat wymierzono, wycięto ze skał, oszlifowano, przetransportowano i ustawiono ponad 12 066 000 kamiennych bloków, a dzienna średnia to 413. Do tego dochodzi ustawienie ich na odpowiednim miejscu, nawet na wysokości przekraczającej 100 m. Warto przy tym wspomnieć, że średnia waga takiego kamienia wynosi (według obliczeń Chantala Cinquina i Jeana Suchy'ego) od 172 do 390 ton, a nie - jak podawali egiptolodzy - do 15 ton.

Piramida jest pięciokątem regularnym z jednym wyciętym fragmentem. Piątka jest uważana za świętą (magiczną) liczbę (budowa pentagramu oparta jest na pięciokącie), nie tylko w starożytnych krajach śródziemnomorskich. W komorze królewskiej znajduje się pusty sarkofag o wymiarach 10,5 m długości, 5 m szerokości i 5,5 m wysokości. Komora przyozdobiona jest przez 100 dokładnie doszlifowanych granitowych bloków. Zarówno płyty sufitowe, jak i ściany są idealnie wypolerowane, w przeciwieństwie do podłogi, która jest pofałdowana i chropowata. Nie wiadomo jaką funkcję spełniała ta niedokładność, lecz z pewnością była zaplanowana przez budowniczych. Nie jest jasny sposób, w jaki sarkofag znalazł się wewnątrz komnaty, wszystkie odkryte przejścia są zbyt wąskie, aby można było go w to miejsce przetransportować.

Piramida jest ustawiona dokładnie według osi północ-południe. Odchylenie od strony północnej wynosi 2'28" na północny-zachód, a od strony południowej 1'57" na południowy-zachód. Jest to uważane przez niektórych za błąd (przypadek), lecz wziąwszy pod uwagę dryf kontynentów, możemy stwierdzić, że pomyłka ta praktycznie nie istnieje. Odległość piramidy od bieguna południowego równa jest odległości do środka Ziemi oraz odległości od bieguna do środka Ziemi. Konstrukcja ta, podobnie jak wiele innych megalitycznych budowli, stoi niemal dokładnie na trzydziestym równoleżniku. Południk przebiegający przez piramidę jest najdłuższym biegnącym przez ląd, dzieli on jednocześnie morza i kontynenty na dwie równe części. Wielka Piramida zlokalizowana jest w centrum (kontynentalnym) masy lądu stałego Ziemi. Jeżeli weźmiemy pod uwagę usytuowanie pozostałych piramid z kompleksu w Gizie, dostrzeżemy następujące matematyczne zbieżności. Wierzchołki trzech piramid tworzą Trójkąt Pitagorejski, którego stosunek boków wynosi 3:4:5. Trójkąt Pitagorejski występuje wtedy, gdy weźmiemy pod uwagę południk przechodzący przez środek piramidy Cheopsa, równoleżnik przechodzący przez piramidę Mykerinosa oraz połączymy wierzchołki tych piramid linią prostą. Stosunek długości i objętości piramidy odpowiada stosunkowi promienia do powierzchni koła.

Do ciekawostek należy zaliczyć również fakt, iż obiekt ten od końca lutego do połowy października nie rzuca w południe żadnego cienia. Interesującym problemem jest także to, że cała piramida w ciągu 5000 lat osiadła ok. 0,0115 m. Do dzisiaj najnowsze budowle mają tendencję do osiadania w ciągu 200 lat ok. 0,12 m. Kąt pochylenia ścian bocznych piramidy względem podłoża wynosi dokładnie 51 stopni 17 minut. Taka geometria sprawia, że raz w ciągu doby, wraz z ruchem obrotowym Ziemi, jedna ze ścian piramidy ustawia się niemal prostopadle do płaszczyzny ekliptyki, w której krążą wszystkie planety Układu Słonecznego. Płaszczyzna ta jest równoległa do linii łączącej Słońce z potężnym źródłem promieniowania, jakie odkryto w centrum naszej galaktyki. Podsumowując wszystkie fakty, raz na dobę ściana południowa piramidy całą swą powierzchnią zbiera promieniowanie płynące do nas z głębin wszechświata.

Wokół piramidy krąży wiele bezpodstawnych teorii oraz fałszywych faktów. Nie jest prawdą stwierdzenie, że kąty piramidy dzielą deltę Nilu na dwie równe części, ani to, że jest ona zegarem słonecznym, pokazującym pory i długość roku. Istnieją też inne naciągane dowody. Niewątpliwym fałszem jest fakt, iż długość boku podstawy wynosi 365,342 łokci egipskich i jest równa liczbie dni roku słonecznego w tropikach (miara łokci egipskich została wymyślona na potrzeby potwierdzenia tej teorii). Do ciekawszych spostrzeżeń należą niewątpliwie odkrycia Ericha von Danikena, związane z wymiarami i ciężarem niektórych części piramidy. Owszem, wysokość piramidy podniesiona do dziesiątej potęgi jest równa średniej odległości Ziemi od Słońca, jak również to, że masa sarkofagu podniesiona do piętnastej potęgi jest równa masie Ziemi. Jest to jednak czysta numerologia oparta na przypadku, mająca na celu prawdopodobnie zwiększenie popularności Danikena.

Nie wiadomo kiedy powstała, nie wiadomo jak długo będzie jeszcze stać. Zagadka piramidy do tej pory nie została rozwiązana. Tylko piasek i kamienie są niemymi świadkami procesu powstania i historii tego obiektu. Dzięki nowoczesnej technice można ustalić, że puste przestrzenie wewnątrz piramidy stanowią 3-15% objętości. Obecnie człowiek spenetrował ok. 1% tejże objętości. Może te puste przestrzenie są kluczem do rozwiązania zagadki powstania oraz przeznaczenia Wielkiej Piramidy. Technika nie stoi w miejscu, miejmy nadzieję, iż w niedalekiej przyszłości człowiekowi uda się rozwiązać tajemnicę tego cudu świata. Zachęcam wszystkich Czytelników do zapoznania się z publikacjami, na podstawie których napisałem ten tekst (może choć w części rozwieją one wasze pytania).